[ไทย]-อังกอร์ 1-2 ปี 2543 [พีท ทองเจือ & วรรัตน์ สุวรรณรัตน์][วีรภาพ สุภาพไพบูลย์ & สาวิกา ไชยเดช]-[DVD5] [From TV]-[พากย์ไทย]

เรื่องย่อ

นายทหารประจำฝ่ายป้องกันและปราบปรามของประเทศเขมรชอบล่าเสือเพราะมีความแค้น มาตั้งแต่เด็กเพราะเห็นพ่อถูกเสือฆ่าต่อหน้าต่อตา จนกระทั่งวันหนึ่งได้เจอเสือขนาดใหญ่ ทุกครั้งที่ออกล่าเสือนางเสือตัวนี้ก็คอยตามล่านายพลเช่นเดียวกันเพราะนายพล ได้ฆ่าคู่ของมันตาย

คุณหญิง ภรรยานายพลมิน หลังจากแต่งงานกันมานานแล้วไม่มีลูก จึงได้ไปบนที่วัดอังกอร์ ในที่สุดก็ตั้งท้อง ก่อนคุณหญิงคลอด นายพลมินได้ออกไปล่าเสือตัวดังกล่าวซึ่งมีพลังและวิญญาณที่กล้าแข็งมาก ในขณะที่ มันกระโจนเข้าหา นายพลมินยิงสวนถูกแสกหน้ามันอย่างจัง มันจ้องหน้านายพลอย่างอาฆาต จนสิ้นลมไป เสียงเด็กร้องไห้จ้า เมื่อนายแพทย์ประจำตระกูลส่งเด็กหญิงแรกเกิดให้ นรินทร์ตกใจเมื่อเห็นเงาสีเขียววาบขึ้นมาในแววตาของเด็กน้อย คุณหญิงคลอดก่อนกำหนดและเสียชีวิตทันทีที่คลอด

20 ปีผ่านไป อังกอร์ โตเป็นสาวท่ามกลางความรักของท่านนายพลมินและนรินทร์แม่นมของอังกอร์อังกอร์ เติบโตมาพร้อมกับ คอยที ลูกชายคนเดียวของนรินทร์ นรินทร์คอยดูแลคุณหญิง ตั้งแต่สามีเธอตาย นายพลมินเลี้ยงเธอมาอย่างดี ฉะนั้นเธอจึงรักอังกอร์เหมือนลูกของเธอ จนคอยที ได้เป็นผู้กองในหน่วยจู่โจมพิเศษและเป็นนายทหารคนสนิทของนายพลมิน

อังกอร์เป็นหญิงสาวที่มีความสวยงามและมีความรู้ นายพลมินส่งเธอไปเรียนที่อังกฤษ เรียนวิชา แพทย์เป็นปีสุดท้าย และกลับมาเยี่ยมบ้านเมื่องานครบรอบวันตายของแม่เธอและวันเกิดของเธอด้วย นายพลมินจัดงานวันเกิดให้อังกอร์ ความสวยของเธอเป็นที่เลื่องลือ มีนายทหารคนหนึ่งหมายปองที่จะครอบครองเธอให้ได้ ซึ่งก็คือ อ้ายคำปัน ลูกชายนายพลทหารฝ่ายการต่างประเทศ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น พวกเขมรแดงปฏิวัติสำเร็จบุกเข้ายึดเมืองพนมเปญ

นายพลมินตัดสินใจให้คอยที พาอังกอร์หนีเข้าชายแดนไทย และตัวเองก็หนีไปอีกทางเพื่อเข้าฝรั่งเศส เพราะอ้ายคำปันซึ่งสมคบกับเขมรแดงต้องการจับอังกอร์และครอบครัว คอยทีพาอังกอร์หนีและเกิดการพลัดพรากจากกัน คอยทีถูกทหารเขมรแดงจับ แต่อังกอร์หนีไปได้ เดินทางไปทางชายแดนไทยตามลำพังอังกอร์มา ถึงค่ายอพยพก็ถูกพวก ไอ้เมี่ยว หัวหน้าแก๊งค์ชาวเขมรรังแก แต่ได้รับการช่วยเหลือจากผู้กองคนใหม่ ร้อยตำรวจเอกกาญจน์ ที่เพิ่งย้ายมาจากกรุงเทพฯ พร้อมลูกน้องคนสนิทสามคนซึ่งถูกย้ายเนื่องจากปฏิบัติงานเกินขอบเขตที่ได้รับ มอบหมาย

ต่อมา ลูกน้องคนสนิทของผู้กองกาญจน์ ถูกผู้หมวดฤทธิ์และพวกฆ่าตายเพราะไปรู้ความลับเรื่องหมวดฤทธิ์ค้าอาวุธ สงคราม แต่หมวดฤทธิ์กลับรายงานว่าทั้งสามถูกกองโจรเข้าโจมตียามดึก แต่ผู้กองกาญจน์ไม่เชื่อตั้งใจสืบหาเบาะแส แต่ไม่ได้รับการอนุมัติจาก พันโทอาจณรงค์ ผู้ดูแลค่ายอพยพ ทำให้ผู้กองสงสัยว่าพันโทอาจณรงค์น่าจะมีส่วนร่วมด้วย

คืนหนึ่งอังกอร ์ ถูกพาตัวออกนอกค่ายพร้อมหญิงชาวเขมร 3-4 คนเพื่อขายให้กับคนต่างถิ่น โดยมีจ่าเมฆ น้องชายหมวดฤทธิ์ ที่ทั้งสองเป็นลูกของกำนันหินผู้มีอิทธิพลในพื้นที่เป็นผู้คุมไป ก่อนจะส่งตัวให้คนซื้อ จ่าเมฆและพวกพยายามจะข่มขืนอังกอร์ เมื่อเธอถูกทำร้ายก็ลืมตัว วิญญาณของเสือร้ายที่สิงอยู่ในตัวเธอเมื่อแรกเกิด ส่งผลให้เธอกลายร่างเป็นเสือขนาดใหญ่ฆ่าพวกมันตายหมดและเตลิดเข้าป่าไปใน ความมืด จนกว่าเธอจะรู้สึกตัวร่างจึงจะกลายเป็นคนอย่างเดิม

ผู้กองกาญจน์ กลับมาบ้านพักได้พบอังกอร์ในสภาพบอบช้ำ จึงรีบนำส่งโรงพยาบาลของค่ายและจุดนี้เองที่ผู้กองรู้ว่า หมวดฤทธิ์และพวกสังหารลูกน้องเขาและค้าอาวุธเถื่อนกับพวกโจร ผู้กองตัดสินใจพา อังกอร์หนีกลับเขมรก่อนแล้วค่อยหาหลักฐานมัดตัวหมวดฤทธิ์และคนอื่นๆ ต่อไปโดยมีหมวดชาติไปด้วยเนื่องจากผู้กองไม่ชำนาญทาง แต่หมู่เข้มก็ให้กิ่ง ลูกสาวของตนช่วยนำทางไปอีกคน โดยหมู่เข้มอยู่สังเกตการณ์และหาทางรายงานผู้บังคับบัญชา ณ กองสอบสวนกลางให้รับรู้ต่อไป

หมวดฤทธิ์ตามล่าผู้กองโดยกล่าวหาว่าผู้กองพาคนร้ายหนี โดยมีกำนันหินผู้เป็นพ่อเดินทางไปด้วย ในระหว่างหนี ผู้กองและอังกอร์เกิดความใกล้ชิดกัน แม้ว่าจะถูกขัดขวางจากกิ่ง ซึ่งแอบชอบผู้กองอยู่ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ชอบอยู่กับ หมวดชาติ ในที่สุดหมวดฤทธิ์ก็ตามทันด้วยความชำนาญของพรานหม่อง พรานเสือชาวพม่า และได้เกิดการปะทะกัน ผู้กองโดนยิงบาดเจ็บ พอดีคอยทีเข้ามาช่วยไว้ไม่ให้ถูกจับ แต่ต้องเอากระสุนออกโดยอังกอร์เป็นคนจัดการเอง

ในขณะที่หมวดชาติกับกิ่งแยกออกไปหาเสบียง คอยทีสังเกตว่าอังกอร์มีความรู้สึกพิเศษกับผู้กอง ก็เลยกล่าวตักเตือนจึงเป็นเหตุให้มีปากมีเสียงกัน หมวดฤทธิ์และพวกตามมาจนเจอ พร้อมกับจับตัวผู้กองไว้ได้ คอยทีพยายามจะช่วยแต่กลับถูกหมวดฤทธิ์ยิงจนขาดใจตาย อังกอร์เสียใจสุดขีด กลายร่างเป็นเสือฆ่าหมวดฤทธิ์และกำนันหิน ส่วนคนอื่นๆ นั้นเตลิดหนีไปได้ ร่างของเสือหายเข้าไปในป่าพร้อมกับเสียงฟ้าร้องและแรงลมที่พัดกระหน่ำราวกับ พายุ

เหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของผู้กองกาญจน์ ซึ่งแทบไม่เชื่อสายตาที่เห็นอังกอร์กลายร่างเป็นเสือจนผู้กองหมดสติไปในที่ สุด ผู้กองตื่นมาอีกครั้งด้วยการสัมผัสอันอ่อนโยนจากมือของอังกอร์ แต่ภาพเมื่อคืนยังติดตาอยู่ ผู้กองหวาดผวาลืมตัว ถึงกับคว้าปืนจ้องไปที่อังกอร์ แต่ในที่สุดก็คว้าร่างของอังกอร์เข้ามากอด อังกอร์ เล่าเรื่องอันลี้ลับของเธอให้ฟัง

อังกอร์ตื่นขึ้นมาในยามดึก พบพระภิกษุรูปหนึ่งนั่งวิปัสสนาอยู่ตรงโคนต้นไม้ จึงปลุกผู้กองและเคลื่อนตัวเข้าไปหาก็ได้ยินเสียงบอกให้หยุดและบอกวิธีการ กำจัดวิญญาณร้ายในตัว ว่าก่อนถึงชายแดนเขมรมีถ้ำใต้น้ำตกอยู่ ภายในถ้ำจะมีกริชที่สามารถทำลายวิญญาณร้ายได้ด้วยการแทงที่หัวใจ ที่สำคัญต้องมีความเชื่อมั่นและมีจิตใจที่ดีงามถึงจะพ้นภัย ผู้กองและอังกอร์ได้ยินดังนั้นจึงก้มลงกราบพระภิกษุแต่พอเงยหน้า ขึ้นมาอีกครั้ง พระภิกษุรูปนั้นก็หายไปเสียแล้ว กิ่งพาอังกอร์และผู้กองไปที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งมีหัวหน้าชื่อ กล้า อดีตเสือเก่าลูกน้องของหมู่เข้ม นายกล้าบอกว่าอีกไม่ไกลก็ถึงชายแดน ให้พักผ่อนก่อนแล้วค่อยเดินทางต่อและให้ลูกน้อยไปคอยดูต้นทาง

ทางด้านหมู่เข้มก็ส่งข่าวถึงกองสืบสวนกลางใน กรุงเทพฯ ผู้บังคับการได้ส่งคนมาพบและเคลียร์ พร้อมกับให้หมู่เข้มนำกำลังออกติดตามผู้กองทันที ผู้กอง อังกอร์ หมวดชาติและกิ่งต้องรีบออกเดินทางเพราะมีข่าวว่ามีกำลังคนกลุ่มหนึ่งมุ่ง หน้ามาทางนี้ นายกล้าบอกให้ไปทางที่มีน้ำตกข้างบนซึ่งสามารถหลบได้และมองเห็น ผู้ที่อยู่ข้างล่างได้เป็นอย่างดี กิ่งและหมวดชาติให้ผู้กองและอังกอร์ไปก่อน ส่วนตัวจะคอยรับมือพวกหมวดฤทธิ์เพื่อถ่วงเวลา ผู้กองและอังกอร์มาถึงที่น้ำตกและขึ้นไปหลบอยู่ด้านบน

ครู่ต่อมาเสียงหมวดฤทธิ์ก็ดังอยู่เบื้องล่าง พร้อมมีพวกของผู้กองทุกคนและชาวบ้านเป็นตัวประกัน เพื่อให้ผู้กองและอังกอร์ลงมามอบตัวแต่แล้วด้วยความบ้าของหมวดฤทธิ์มันก็จับ เด็กชายลูกของนายกล้าโยนลงสู่น้ำตกเบื้องล่างท่ามกลางความตื่นตระหนกของทุก คน ร่างของอังกอร์พุ่งสู่สายน้ำเบื้องล่างตามร่างของเด็กไปทันที กระสุนเจาะร่างที่กำลังลอยละลิ่วลงมา อังกอร์ร้อง ด้วยความเจ็บปวดจนกลายเป็นเสียงคำรามของเสือร้าย ร่างของอังกอร์ค่อยๆ กลายสภาพและ หล่นตูมลงไปในแอ่งน้ำ หมวดฤทธิ์วิ่งไปที่แอ่งน้ำแล้วหัวเราะอย่างมีชัย

ทันใดนั้นกระแสน้ำก็ปั่น ป่วน ร่างเหลืองสลับแดงพุ่งเข้าหาหมวดฤทธิ์ เล็บแหลมคมตะปบร่างของหมวดฤทธิ์ขาดกระจุย เลือดทะลักและร่วงลงสู่น้ำตกเบื้องล่าง ร่างเสือร้ายหายเข้าไปในม่านน้ำพร้อมกับเสียงปืนดังสนั่น ผู้กองพยายามเข้าไปที่ถ้ำ ให้ทุกคนอยู่ด้านนอก ได้พบกริชเล่มหนึ่งจึงเรียกอังกอร์ให้ออกมา มีเสียง คำรามดังอยู่ในหลืบถ้ำ มีแสงสว่างส่องรอดมาที่ร่างเสือขนาดใหญ่ซึ่งได้รับบาดเจ็บ และค่อยๆ กลายสภาพเป็นคน ผู้กองประคองร่างอังกอร์ต่างก็เข้าใจว่าต้องทำอย่างไรตามคำบอกเล่าของพระ ภิกษุ

ผู้กองและอังกอร์ต่างบอกความในใจและสารภาพถึงความรักที่มีต่อกันทั้งสองกอด กันแน่น ในที่สุดผู้กองก็ยกกริชขึ้นสูงและแทงลงไปที่หัวใจของอังกอร์ เสียงร้องโหยหวนของเสือร้าย ดังขึ้น ผู้กองกอดร่างอังกอร์แน่นมีแสงประหลาดสีเขียวระยิบระยับแสงครอบคลุมร่างของ อังกอร์ และหายไปในอากาศ

หนึ่งปีต่อมาที่วัดอังกอร์ ผู้กองมองทิวทัศน์รอบวัดอังกอร์ แม่นมนรินทร์ อังกอร์ เดินตามมาด้วยนายพลมินและพระภิกษุ อังกอร์กอดเสืออย่างรักใคร่ อังกอร์กอดนายพลมิน แม่นมนรินทร์และกราบลาพระภิกษุ ทุกคนมองด้วยความชื่นชมอังกอร์เดินอย่างมีความสุข ด้านขวาของเธอจูงเสือลายพาดกลอน ด้านซ้ายของเธอมีคนที่เธอรัก ชีวิตของเธอมีความสุขสวยงามเหมือนกับธรรมชาติและท้องฟ้าที่สดใสสวยงามอยู่ใน ขณะนี้

DISC 1 

DISC 2 

DISC 3 

DISC 4 END 

----------------------------------------------

 ณ เมืองเวียงข่าน อันเป็นดินแดนที่อยู่อีกมิติหนึ่ง ตรงกันข้ามโลกมนุษย์ คล้ายเมืองลับแลที่ไม่มีมนุษย์คนใดจะล่วงผ่านเข้าไปได้ ขณะเดียวกันคนจากเมืองเวียงข่านก็ไม่อาจจะมาโลกมนุษย์ได้ เพราะหากก้าวข้ามมิติมาจะไม่สามารถกลับไปสู่เมืองเวียงข่านได้อีก มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถไปกลับโลกมนุษย์และเวียงข่านได้ หนึ่งในนั้นคือ คะยะแม หมอผี แห่งพยัคฆามิน หรือลัทธิเสือร้าย ลูกศิษย์ของ แม่มดสาววันนา ในอดีตแม่มดสาววันนาได้ต่อสู้กับ ท้าวแสนชัย แต่นางแม่มดสู้ไม่ไหว จึงถอดวิญญาณหนีข้ามแดนออกมายังโลกมนุษย์ ภายหลังท้าวแสนชัยและ นางปทุมเทวี ถูกลูกศิษย์ของแม่มดสาวันนาไล่ล่าจนหนีออกมาถึงถ้ำที่น้ำตก ลูกน้องแม่มดสาววันนาจับนางปทุมเทวีเป็นตัวประกัน นางปทุมเทวีจึงเอากริชเงินของท้าวแสนชัยฆ่าตัวตาย ท้าวแสนชัยโกรธจึงฆ่าลูกน้องของแม่มดพร้อมฝังร่างปทุมเทวีไว้ในกำแพงแก้ว พร้อมกริชเงิน คนจึงเชื่อว่ากริชเงินสามารถทำลายวิญญาณเสือร้ายได้ ต่อมาวิญญาณของแม่มดสาววันนาออกอาละวาด เข้าสิงหญิงสาวที่ชื่อ อังกอร์ จนกลายเป็นเสือร้ายฆ่าคน แต่สุดท้ายวิญญาณของแม่มดสาววันนาก็ถูกกริชเงินทำลาย และฝังอยู่ในกำแพงแก้วพร้อมกริชเงิน คนจึงเชื่อว่ากริชเงินสามารถทำลายวิทญญาณเสือร้ายได้

คะยะแม ลูกศิษย์ของแม่มดสาววันนา ได้พาพวกทหารภูตดำบุกเมืองเวียงข่าน ซึ่งในอดีตก็คือนครของท้าวแสนชัย กษัตริย์มะคะหยิ่น และมเหสีอันยา จึงสั่งให้ อองตู องครักษ์เอกและ มะยา ภรรยาของออกตู พร้อมด้วย มังคา และดานี ลูกๆ ของอองตูพา องค์หญิงน้อยอายา หนีตายไปยังโลกมนุษย์ โดยสวมสร้อยรูปดวงตาให้องค์หญิงเพื่อใช้เปิดทางลี้ลับสู่โลกมนุษย์ ส่วนมเหสีอันยายอมพลีชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องพระสวามี แต่กษัตริย์มะคะหยิ่นก็ถูกคะยะแมจับไปเป็นตัวประกัน ในขณะที่อองตูและครอบครัวพาองค์หญิงอายาหนีมาที่ถ้ำที่น้ำตกในแดนโลกมนุษย์ ดร.เจนสกิ้น และโรส สองสามีภรรยานักโบราณคดีกำลังค้นหากริชเงินเพื่อนำไปประดับพิพิธภัณฑ์ที่ ต่างประเทศ โดยมี พรานอ่อง เป็นคนนำทาง ซึ่งดร.เจนสกิ้นได้พบกริชเงินฝังอยู่ในกำแพง จึงสั่งให้คนงานช่วยกันนำกริชเงินออกมา แต่พรานอ่องพยายามห้าม เพราะกริชเงินมีอาถรรพ์ใช้ตรึงวิญญาณเสือร้ายไว้ หากเอากริชออกจากกำแพงวิญาณเสือร้ายจะออกมาฆ่าคน ขณะที่ดร.เจนสกิ้นกำลังพยายามเอากริชเงินออกจากกำแพง อองตูและครอบครัวซึ่งหนีตายมาจากเมืองเวียงข่านก็ได้มาแอบดู จังหวะนั้นคะยะแมได้ตามมาทำร้ายเจ้าหญิง อองตูต่อสู้จนตัวตายขณะที่มะยาภรรยาของอองตูซ่อนเจ้าหญิงเอาไว้

และพยายามต่อสู้กับคะยะแมจนบาดเจ็บแต่ก็หนีรอดไปได้พร้อมกับลูกๆ องค์หญิงน้อยจึงถูกทิ้งไว้ในที่ซ่อนจนกระทั่งดร.เจนสกิ้นและโรสมาพบ จึงตั้งใจจะนำองค์หญิงน้อยไปเลี้ยงดูโดยไม่รู้ว่าเป็นลูกของใครเพราะทั้งสอง ไม่มีลูก ระหว่างที่ดร.เจนสกิ้นและโรสพาองค์หญิงน้อยไปกับพวกตน วิเชียร และกิติ ฝ่ายประสานงานที่ ร.เจนสกิ้นติดต่อมาช่วยงานได้แอบไประเบิดกำแพงเพื่อเอากริชเงินไปขายให้กับ คีแกน เศรษฐีชาวอเมริกัน นักสะสมของลี้ลับจากทั่วโลก เมื่อกำแพงระเบิดวิญญาณร้ายของแม่มดสาวันนาได้เข้าสิงองค์หญิงน้อย โดยที่ไม่มีใครรู้ส่วนกริชเงินอันตรธานหายไป 20 ปีผ่านไป องค์หญิงน้อยถูกเลี้ยงดูอย่างดีจากดร.เจนสกิ้นและโรส โดยทั้งสองได้ตั้งชื่อบุตรสาวบุญธรรมว่า นิชา ซึ่งนิชาทำงานเป็นตำรวจยศร้อยตำรวจโท และมีคู่หมั้นที่ทำงานเป็นตำรวจเช่นกันคือ พ.ต.ต.อัครพล นิชาได้ทำคดียาเสพติด ซึ่ง ดำรง นักธุรกิจใหญ่เป็นผู้ต้องสงสัย ในวันที่นิชาบุกเข้าไปหาหลักฐาน ดำรงได้วางแผนสังหารเธอ ในขณะที่นิชาเพลี่ยงพล้ำจนสลบไปนั้น นิชาไม่รู้ว่าใครมาช่วยชีวิตเธอไว้ พอเธอรู้สึกตัวก็พบว่าดำรงและลูกน้องตายหมด และมีลักษณะเหมือนถูกเสือกัดกิน อัครพลพานิชาไปทำแผลที่โรงพยาบาล โดยมี แพทย์หญิงกฤติยา เป็นผู้รักษา

เมื่อกฤติยาเห็นสร้อยสัญลักษณะประจำตัวของนิชาเธอจึงรีบเดินทางไปพบมะยาและ กอร์ปกาญ พี่ชายที่ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ และได้บอกทั้งสองว่าเธอพบองค์หญิงน้อยแล้ว ซึ่งความจริงกฤติยาก็คือดานี กอร์ปกาญก็คือมังคา ลูกสาวและลูกชายของอองตูและมะยาที่หนีตามพ่อแม่ออกจากเมืองเวียงข่านเพื่อ อารักขาองค์หญิงน้อยนั่นเอง ทันทีที่รู้ว่านิชาคือองค์หญิงน้อยมะยา กอร์ปกาญก็เดินทางเข้ากรุงเทพเพื่อปกป้องนิชา และได้ช่วยเหลือนิชาจากการถูก คงเดช พี่ชายของดำรงตามล่าเพื่อแก้แค้นให้กับน้องชาย ทั้งสามแม่ลูกได้พยายามหาทางนำวิญญาณร้ายที่สิงอยู่ในตัวนิชาออกจากร่าง แต่เมื่อเล่าความจริงให้นิชาฟัง เธอกลับไม่เชื่อว่าในร่างของตนมีวิญญาณร้าย ส่วนมะยาเมื่อพบเจ้าองค์น้อยตามที่ปรารถนาแล้วเธอก็นอนตายอย่างตาหลับหลัง จากที่ต่อสู้กับโรคประจำตัวมานาน คะยะแมสืบรู้เรื่องนิชาจึงถอดวิญญาณมาที่กรุงเทพเพื่อตามล่านิชา เพราะคะยะแมต้องการนำวิญญาณของแม่มดสาวันนาออกจากร่างนิชา เพื่อนำกลับไปที่เมืองเวียงข่านและหากทำสำเร็จ นิชาก็ไม่สามารถกอบกู้อิสระของเมืองเวียงข่านได้อีกต่อไป นิชามักจะทำอะไรนอกเหนือคำสั่งเรื่องการจับผู้ร้ายจึงถูก พ.ต.อ.สุรเดช หัวหน้าซึ่งเป็นตำรวจนอกแถวตำหนิอย่างรุนแรง นิชาจึงตัดสินใจลาออกจากงานตำรวจ

ขณะเดียวกันนิชาก็ได้รับข่าวร้ายจาก ดร.เคน เพื่อนของดร.เจนสกิ้นว่าดร.เจนสกิ้นหายตัวไปในป่าแถบเขมร นิชาจึงตัดสินใจจะเดินทางไปตามหาพ่อของตัวเอง นิชา พร้อมด้วย กอร์ปกาญ กฤติยา และอัครพลได้เดินทางโดยเครื่องบินไปยังสนามบินเสียมราฐ โดยมี เด่น ดาวทาว เป็นกัปตัน และ ดร.เคน ออกค่าใช้จ่ายในการเดินทางครั้งนี้ ซึ่งทีมของนิชาได้พรานอ่องมาเป็นผู้นำทาง ขณะเดียวกันคีแกนพร้อมด้วย วิเชียร  ทัคเกอร์ และอานัง ก็ได้ติดตามนิชามาด้วย หวังจะใช้เลือดปีศาจร้ายในร่างของนิชาทำให้กริชเงินปรากฏเมื่อรู้ข่าวว่า เกิดอะไรขึ้นกับนิชา เมื่อเดินทางเข้าป่า เด่น ดาวทาว กัปตันเครื่องบินได้จับตัวนิชาไปให้คีแกน เพราะแท้จริงแล้วเด่น ดาวทาวเป็นพวกของคีแกน แต่ขณะที่นิชาถูกคีแกนจับตัวไว้นั้นคะยะแมก็บุกมาชิงตัวนิชาจนเกิดการต่อสู้ กับพวกคีแกน นิชาอาศัยช่วงชุลมุนหลบหนีไปได้ นิชาหนีมาจนได้พบทีมงานของเธอ แต่แล้วคะยะแมก็ตามมาเล่นงานนิชา แต่โชคดีที่กอร์ปกาญช่วยนิชาเอาไว้ได้ ฝ่ายพวกคีแกนก็เดินทางตามล่านิชา จนปะทะกับทหารเขมรที่กลายเป็นกลุ่มโจรปล้นฆ่าอยู่ในป่า ฝ่ายคีแกนเป็นผู้ชนะ แต่เด่นก็ถูกยิงตาย ส่วนวิเชียรได้รับบาดเจ็บสาหัส ทัคเกอร์จึงยิงวิเชียรทิ้งที่กลางป่าเพื่อไม่ให้วิเชียรถ่วงการเดินทางให้ ล่าช้า

ทีมของนิชาถูกน้ำป่าเล่นงานจนทุกคนกระจัดกระจายแยกย้ายกันไปคนละทิศละทาง จังหวะนั้นพวกคีแกนก็ตามมาจับตัวนิชา กอร์ปกาญพยายามจะช่วยนิชา แต่นิชากลับกลายร่างเป็นเสือร้าย และจัดการกับพวกคีแกนก่อนจะสลบไปโดยมีกอร์ปกาญคอยดูแล พรานอ่องหนีตายจนได้พบกับนิชา และกอร์ปกาญเขาตัดสินใจเล่าความจริงให้นิชาฟังว่าดร.เจนสกิ้นไม่ได้ออกมาขุด หาโบราณวัตถุ แต่มาตามหากริชเงิน เพราะก่อนที่โรสภรรยาของดร.เจนสกิ้นจะตาย เธอได้ขอให้สามีออกตามหากริชเงินเพื่อช่วยให้นิชาพ้นจากวิญญาณร้าย นิชาได้แต่รับฟังพรานอ่องแต่ยังไม่เชื่อเขานัก อัครพลและกฤติยาเดินทางมาจนพบนิชาและกอร์ปกาญ ทั้งหมดจึงเดินทางตามหาดร.เจนสกิ้นต่อ จนกระทั่งหลงเข้าไปในดินแดนลึกลับ และได้พบชาวเมืองเวียงข่านที่ถูกควบคุมโดยภูตดำ สมุนของคะยะแม และที่เวียงขานนี้เอง ทำให้นิชาได้พบกับมะคะหยิ่นพ่อของเธอ แต่มะคะหยิ่นถูกควบคุมตัวอยู่ และได้บอกให้นิชาตามหากริชเงินให้พบโดยเร็วที่สุด เพื่อทำลายวิญญาณร้าย จากนั้นจึงกลับมาช่วยมะคะหยิ่นและชาวเมือง นิชาและคนของเธอไปตามหากริชเงิน แต่ระหว่างข้ามสะพานคะยะแมบุกมาและใช้เวทย์มนต์ทำให้สะพานขาด นิชาถูกแยกจากคนอื่นๆ และโดยภูตดำเล่นงาน

กอร์ปกาญจึงตัดสินใจยิงนิชาเพื่อให้เธอกลายร่างเป็นเสือ ซึ่งนิชาในคราบเสือก็จัดการพวกภูตดำและคะยะแมต้องรีบหนีไปก่อน จากนั้นเสือร้ายนิชาก็หันมาเล่นงานกอร์ปกาญ แต่แสงจากล็อตเกตที่กอร์ปกาญห้อยคอทำให้นิชากลายร่างกลับเป็นคนเช่นเดิม เมื่อนิชาฟื้นขึ้นมา กอร์ปกาญก็เล่าความจริงให้เธอฟังว่าสร้อยที่เขาห้อยอยู่นั้นเป็นขององค์หญิง อายา ซึ่งก็คือนิชานั่นเอง รุ่งเช้าทุกคนเดินทางไปถึงถ้ำน้ำตกซึ่งเป็นที่ฝังกริชเงิน แต่พวกคีแกนก็ตามมาจนทันเวลา พร้อมจับตัว ดร.เจนสกิ้นเป็นตัวประกัน ส่วนดร.เคนแท้จริงแล้วก็เป็นพวกของคีแกนนั่นเอง นิชาต่อรองจะเอาตัวเองแลกกับดร.เจนสกิ้น แต่แล้วคะยะแมก็ปรากฏตัวขึ้นเพราะเขาต้องการเอาตัวนิชาไปถ่ายเทวิญญาณ ทำให้แม่มดสาวันนาอาจารย์ของตนฟื้นคืนชีพจึงเกิดการต่อสู้สามฝ่าย นิชาถูกยิงจนเลือดไหลทำให้แผ่นดินสะเทือนและแยกออกจากกัน และกริชเงินก็ปรากฏขึ้น แต่เพราะแผ่นดินที่แยกจากกันทำให้พวกสมุนของคีแกน ทัคเกอร์ ดร.เคน และภูตดำ สมุนของคะยะแม ถูกดูดลงไปตามรอยแยกของแผ่นดิน ส่วนอานังและคีแกนก็ถูกคะยะแมฆ่าตาย จากนั้นคะยะแมก็จับตัวนิชาไปยังดินแดนเวทย์มนต์ของตนพร้อมกริชเงิน หวังจะทำพิธีเรียกวิญญาณแม่มดสาวันนา

แต่แล้วพวกกอร์ปกาญก็บุกเข้ามาช่วยนิชา แต่ก็ทำอะไรคะยะแมไม่ได้ นิชาตัดสินใจใช้กริชแทงตัวเอง ทำให้คะยะแมโกรธมาก ขณะเดียวกันพรานอ่องอาศัยจังหวะที่คะยะแมเผลอ ยิงคะยะแมด้วยกระสุนเงินของกอร์ปกาญจนคะยะแมตาย และแม่มดสาวันนาก็ถูกกริชเงินกำจัดจนวิญญาณแตกดับ เมื่อทุกอย่างกลับสู่ภาวะปกติ กอร์ปกาญรีบมาหานิชาที่กำลังบาดเจ็บสาหัสและได้เผยความในใจให้นิชาได้รู้ว่า เขารักเธอ ทันใดนั้นแสงสีเขียวก็ปรากฏขึ้น กริชกระเด็นออกจากร่างนิชา ไปอยู่ในกำแพงแก้วที่เดิม ส่วนนิชาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ พรานอ่องบอกว่าคงเป็นเพราะนิชาเสียสละทำลายตัวเองเพื่อช่วยทุกคน เช่นเดียวกับนางปทุมเทวีในอดีต กริชเงินจึงไม่ทำร้ายนิชา และเมื่อสิ้นฤทธิ์คะยะแม เมืองเวียงข่านก็กลับสู่ภาวะปกติ มะคะหยิ่นขึ้นครองบัลลังก์อีกครั้ง ดร.เจนสกิ้นขออยู่ที่เวียงข่านเพื่อศึกษาโบราณวัตถุโดยมีพรานอ่องอยู่เป็น เพื่อน ส่วนนิชาได้เดินทางสู่โลกมนุษย์โดยมีกอร์ปกาญเคียงคู่อยู่บนหลังช้าง เช่นเดียวกับกฤติยาที่เคียงคู่กับอัครพล เพราะทุกคนต่างได้พบความจริงของหัวใจว่ารักใครกันแน่ ระหว่างที่ต้องผจญกับเรื่องร้ายๆ มาด้วยกัน 

DISC 1 

DISC 2 

DISC 3 

DISC 4 END